به دشمن یارئی در قتل خود از یار می فهمم
اشارتها که هست از هر طرف در کار می فهمم
ازین بی وقت مجلس بر شکستن در هلاک خود
نهانی اتفاق یار با اغیار می فهمم
چو پرکارانه طرح قتل من افکنده آن بدخو
که آثار غضب در چهره اش دشوار می فهمم
به می خوردن مگر هر دم ز مجلس می رود بیرون
که پی پرکاری امشب در آن رفتار می فهمم
چو نرگس بس که امشب یار استغنار کند با من
سرش گرمست از پیچیدن دستار می فهمم
به نامحرم نسیمی دارد آن گل صحبت پنهان
من این صورت ز رنگ آن گل رخسار می فهمم
ز عشق تازه باشد محتشم دیوان نگارنده
چو مضمونها که من زان کلک مضمون بار می فهمم